πεντηκοντάχους

-ουν και -οος, -οον, Α

(για σιτάρι) αυτός που είναι πεντηκονταπλάσιος ως προς την απόδοση.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πεντήκοντα + -χους (< χέω), πρβλ. επτά-χους].